พื้นฐานของความเป็น "มนุษย์"
ศีล5 หรือมนุษยธรรม "ธรรมที่ทำให้เป็นมนุษย์"
ศีล 5 หมายถึง "ปกติของความเป็นมนุษย์"
การตั้งใจงดเว้นจากความชั่ว ความทุจริต และสิ่งที่ไม่ดีทุกประการ
ศีล คืออะไร?
ศีล คือ เจตนา หรือความตั้งใจ ที่จะงดเว้นจาก กายทุจริต 3 และวจีทุจริต 4 ดังนี้
1.กายทุจริต 3 คือ ไม่ฆ่าสัตว์ ไม่ลักทรัพย์ ไม่ประพฤติผิดในกาม
2.วจีทุจริต 4 คือ ไม่พูดเท็จ ไม่พูดคำหยาบ ไม่พูดส่อเสียด ไม่พูดเพ้อเจ้อ
ศีล5ประกอบไปด้วย
1. ปาณาติปาตา เวระมะณี สิกขาปะทัง สะมาทิยามิ ฯ หมายถึง การจากเว้นจากทำลายชีวิต
2. อะทินนาทานา เวระมะณี สิกขาปะทัง สะมาทิยามิ ฯ หมายถึง การเว้นจากถือเอาของที่เขามิได้ให้
3. กาเมสุมิจฉาจารา เวระมะณี สิกขาปะทัง สะมาทิยามิ ฯ หมายถึง การเว้นจากประพฤติผิดในกาม
4. มุสาวาทา เวระมะณี สิกขาปะทัง สะมาทิยามิ ฯ หมายถึง เว้นจากการพูดเท็จ ส่อเสียบคำหยาบเพ้อเจ้อ
5. สุราเมระยะมัชชะปะมาทัฏฐานา เวระมะณี สิกขาปะทัง สะมาทิยามิ ฯ หมายถึง การเว้นจากของเมา คือ สุราเมรัยอันเป็นที่ตั้งแห่งความประมาท
ศีล5ดีอย่างไร?
1. ช่วยป้องกันชีวิตของเราให้ปลอดภัย ไม่ให้ต้องพบกับความเจ็บไขได้ป่วย และความเดือดร้อน ความเสื่อมเสียอันเนื่องมาจากการเบียดเบียนตนเองและผู้อื่น
2. ทรัพย์สมบัติที่อยู่ในความปกครอง มีความปลอดภัยจากโจรผู้ร้ายมาราวี เบียดเบียนทำลาย
3. ทำให้เกิดความสงบร่มเย็น และความดีงามแก่ครอบครัว และสังคม
4. พูดอะไร มีผู้เคารพเชื่อถือ คำพูดมีเสน่ห์เป็นที่จับใจไพเราะ
5. เป็นผู้มีสติสัมปชัญญะ หรือมีสติปัญญาดีและเฉลียวฉลาด
อาราธนาศีล 5
มะยัง ภันเต วิสุง วิสุง รักขะณัติถายะ
ติสะระเณนะ สะหะ ปัญจะ สีลานิ ยาจามะ
ทุติยันปิ มะยัง ภันเต วิสุง วิสุง รักขะณัตยาถะ
ติสะระเณนะ สะหะ ปัญจะ สีลานิ ยาจามะ
ตะติยัมปิ มะยัง ภันเต วิสุง วิสุง รักขะณัติยาถะ
ติสะระเณนะ สะหะ ปัญจะ สีลานิ ยาจามะ
(ถ้าคนเดียวเปลี่ยนจากคำว่า "มะยัง" เป็น "อะหัง" และ "ยาจามะ" เป็น "ยาจามิ")
ข้าแต่ ท่านผู้เจริญ ข้าพเจ้าทั้งหลาย ขอสมาทานศีล 5 พร้อมด้วยไตรสรณคมน์ เพื่อประโยชน์แห่งการรักษา เป็นข้อ ๆ
คำสมาทาน ว่า
ปาณาติปาตา เวรมณี สิกฺขาปทํ สมาทิยามิ
(ข้าพเจ้าสมาทานซึ่งสิกขาบท คือ เว้นจากการฆ่าสัตว์ด้วยตนเองและไม่ใช่ให้ผู้อื่นฆ่า)
อทินนาทานา เวรมณี สิกฺขาปทํ สมาทิยามิ
(ข้าพเจ้าสมาทานซึ่งสิกขาบท คือ เว้นจากการลัก ,ฉ้อ ของผู้อื่นด้วยตนเอง และไม่ใช่ให้ผู้อื่นลัก ฉ้อ)
กาเมสุมิจฺฉานารา เวรมณี สิกฺขาปทํ สมาทิยามิ
(ข้าพเจ้าสมาทานซึ่งสิกขาบท คือ เว้นจากการประพฤติผิดในกาม)
มุสาวาทา เวรมณี สิกฺขาปทํ สมาทิยามิ
(ข้าพเจ้าสมาทานซึ่งสิกขาบท คือ เว้นจากการพูดเท็จ คำไม่เป็นจริง และคำล่อลวง อำพรางผู้อื่น)
สุราเมรยมชฺชปมาทฏฺฐานา เวรมณี สิกฺขาปทํ สมาทิยามิ
(ข้าพเจ้าสมาทานซึ่งสิกขาบท คือ เว้นจากการดื่มสุรา เมรัย เครื่องดองของทำใจให้คลั่งไคล้ต่าง ๆ )
เอกสารอ้างอิง
http://www.dmc.tv/pages/%E0%B8%84%E0%B8%A7%E0%B8%B2%E0%B8%A1%E0%B8%A3%E0%B8%B9%E0%B9%89%E0%B8%A3%E0%B8%AD%E0%B8%9A%E0%B8%95%E0%B8%B1%E0%B8%A7/%E0%B8%A8%E0%B8%B5%E0%B8%A55.html
https://th-th.facebook.com/dhamma.net/posts/243438829117415
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น